Ontvouwen

Wakker worden in mijn eigen bed is altijd even heroriëntatie. Dit x werd ik koud wakker en vatte de slaap niet meer. Ik ms de warmte in mijn bed. Uiteindelijk de kachel aangedaan een deken erop gelegd en mezelf daarin gemummied. Dromen over warm velletje en toen sliep ik eindelijk in. Zeer lange uren gemaakt. Rechargen in bed: wat een talent!!!
De uiterlijke reis heeft plaatsgemaakt voor een innerlijke reis, zo lijkt het. Door te leven als nomade met reizigersmentaliteit kan ik mijn hart volgen. Dat geeft mij vonk. Deze tijd is het zonder bestemming van binnen een groot festijn. Ik ontdek nieuwe onbekende plekken in mij. Ik fladder tot extreme hoogten en zie daarbij ook de dieptes. Ze horen erbij. Nog een tel, nog een en nog een.....zo rijgt uithoudingsvermogen en omarmen aaneen. Mijn hart als ware teacher! Opdoen van alle ervaringen om uiteindelijk de lessen te benutten van iets nog groters. Dat is wat nu al gebeurt en ik ervaar dat deze grootheden opnieuw belangrijk zijn voor mij en mijn footprint. De ondoorwaadbare administratieve last die nu voor mijn voeten ligt om mijn huisje te kopen ga ik niet dragen. Wellicht is het dan al einde van deze droom. Dan is dat de bedoeling. Waarschijnlijker is dat mijn hart me intuïtief wel zal leiden naar iets anders of andere oplossingen. Ik geef de hoe vraag vrij aan het universum. Daar ga ik niet over. Wel over de vrede in mijn hart en energie.
Vandaag eer ik de LIEFDE en mijn hart, ben ik dankbaar op mijn blote knieën voor alles en iedereen die op mijn pad is gezet. Volgende week maak ik fysiek de beweging van verblijven naar reizen. Dan gaat het weer om de fysieke reis, minder om de bestemming. Ik weet dat dat intern ook zo zal gaan. Tijd en vertrouwen.....
Keer op keer, keer op keer.