Schuren

Deze dagen gaan snel. Ze zijn intens voor mij en de groep. De krachtplekken bezoek ik voor de 2e keer.
Een rondleiding in Rennes Le Chateau met de verborgen geheimen in het kerkje. De grot waar Maria Magdelena 17 jaar solitair woonde. We vinden het door geitenpaadjes te volgen. Alleen de locals weten de weg ( en wij dus nu ook) naar deze verborgen plek. De grot was haar leefruimte en geeft prijs hoe dapper ze was om vanuit jaren solitair weer de wereld in te gaan wetende dat ze daar vervolgd en onvrij zou zijn. Brrrr......
Het regent ook die dag en door een grote plas moeten we om en over een boom klimmen om binnen te treden. We draaien zacht een mooi nummer en steken een kaarsje aan. De heiligheid overvalt ons en er rollen tranen van ontroering.
In de middag bezoeken we een warmwaterbronnen. We gaan er naakt in en houden een klein wiegritueel per vrouw. De sisterhood is voelbaar. Zachte spelende en koesterende energie. Iedere vrouw brengt zichzelf in, gaat ergens deze dagen in proces en draagt zichzelf hierdoorheen. De veilige bedding die er is opent veel. Pijn EN liefde. Mijn rol is soms transformeren, soms ontladen, soms voor doen. Ik word zelf ook geraakt in thema's die voor mij nog lastig zijn. Energiemanagement en ongevraagd voor mij beslissen bijvoorbeeld. Er is gelukkig ruimte om daar zelf je rust en tijd in te nemen. Soms maakt al dat vrouwengedoe me gek. Gekwebbel, invullen voor een ander, waarheden opleggen.....pfoei......
Overheersend is  liefdevolle energie en ook verbondenheid. Ellie en ik doen het goed, bijna woordenloos. In 1 appartement explodeert er iets tussen 3 vrouwen. Dan komt het erop aan. Wat voel je, wat is de neiging, waar kunnen we de stroom weer terug helpen leiden naar veiligheid. Soms heeft de 1 een ingeving, soms de ander. Soms wil 1 ermee bezig en de ander niet. Het gaat zoals het gaat. Niet steeds eenvoudig maar wel terug naar de stroom. We schuren en leren: exact zoals in het hele leven.